Przezwyciężanie trudności

Dla dziecka Bożego każdy kolejny dzień winien być okazją do odnowy w poczuciu pewności, że z pomocą łaski dotrze do końca drogi, czyli do samej Miłości.

Dla dziecka Bożego każdy kolejny dzień winien być okazją do odnowy w poczuciu pewności, że z pomocą łaski dotrze do końca drogi, czyli do samej Miłości.

Dlatego, jeśli zaczynasz i stale zaczynasz od nowa - jesteś na dobrej drodze. Jeśli masz zdecydowaną wolę zwycięstwa, jeśli walczysz, z pomocą Bożą zwyciężysz! Nie będzie takiej trudności, której byś nie zdołał pokonać!

Kuźnia, 344

Radość i optymizm, nadprzyrodzony i ludzki, są do pogodzenia ze zmęczeniem fizycznym, z bólem, ze łzami - gdyż mamy serce - z trudnościami w naszym życiu wewnętrznym, bądź w pracy apostolskiej.

On - perfectus Deus, perfectus Homo - doskonały Bóg i doskonały Człowiek, który cieszył się całym szczęściem Nieba, zechciał doświadczyć wyczerpania, zmęczenia, płaczu i bólu... byśmy zrozumieli, że aby stać się nadprzyrodzonym trzeba być najpierw bardzo ludzkim.

Kuźnia, 290

Prawdziwe przeszkody, które cię oddzielają od Jezusa —pycha, zmysłowość...— przezwyciężyć trzeba modlitwą i pokutą. A modlitwą i umartwieniem jest także troska o drugich, a zapominanie o sobie. Jeśli tak żyć będziesz, zobaczysz, że większość twych przeciwności zniknie.

Droga Krzyżowa, IX, 4

Nie zapominajmy: Przy spełnieniu woli Bożej poprzez trudności przechodzi się górą... albo dołem... albo bokiem. Ale... trzeba przejść!

Bruzda, 106

Czy widziałeś, jak zatrzymuje się wody w zaporach na czas suszy?... Tak samo i ty, żeby uzyskać równowagę charakteru, której potrzebujesz na czas trudności, winieneś gromadzić radość, jasne myśli i światło, które zsyła ci Pan.

Bruzda, 788

Tak więc - wiara, bez pozwalania na to, by opanowało nas zniechęcenie; nie ograniczajmy się do czysto ludzkich kalkulacji. Żeby pokonać przeszkody, trzeba zacząć od pracy, poświęcając się całkowicie swoim zadaniom, aby sam wysiłek prowadził nas do przecierania nowych szlaków. Oto panaceum na wszelkie trudności: świętość osobista, oddanie się Panu.

To Chrystus przechodzi, 160